Εικόνες της Γης από το Διάστημα
Δείτε σε ζωντανή μετάδοση τη γη από το διάστημα
Δείτε σε ζωντανή μετάδοση τη γη από το διάστημα
Πότε και πώς σχηματίστηκε ο πλανήτης μας;
Πώς διαμορφώθηκε μέχρι σήμερα;
Μάθε για την ιστορία της Γης
Η Γη μας είναι ένα ουράνιο σώμα. Έχει σχήμα σχεδόν σφαιρικό, ελαφρά συμπιεσμένο στις κορυφές και διογκωμένο στη μέση. Το σχήμα αυτό λέγεται γεωειδές. Η ιστορία της Γης αφορά την εξέλιξη του πλανήτη Γη από τον σχηματισμό του μέχρι σήμερα. Σχεδόν όλοι οι κλάδοι των φυσικών επιστημών έχουν συνεισφέρει στην κατανόηση των κυριότερων γεγονότων του γήινου παρελθόντος. Η ηλικία της Γης είναι χονδρικά το ένα τρίτο της ηλικίας του Σύμπαντος. Σε αυτό το χρονικό διάστημα έχουν λάβει χώρα τεράστιες βιολογικές και γεωλογικές αλλαγές.
Η Γη δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,54 δισεκατομμύρια έτη από συγκέντρωση υλικού από το ηλιακό νεφέλωμα. Τα αέρια που εκλύθηκαν από την ηφαιστειακή δραστηριότητα δημιούργησαν πιθανώς την αρχική ατμόσφαιρα του πλανήτη, η οποία δεν περιείχε σχεδόν καθόλου οξυγόνο και θα ήταν δηλητηριώδης τόσο για τους ανθρώπους, όσο και για τις περισσότερες ζωικές μορφές. Το μεγαλύτερο μέρος της γήινης επιφάνειας ήταν σε ρευστή μορφή εξαιτίας της εξαιρετικά έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας και των συχνών συγκρούσεων με άλλα ουράνια σώματα. Μία πολύ μεγάλη σύγκρουση πιστεύεται ότι προκάλεσε τη λόξωση του γήινου άξονα και τη δημιουργία της Σελήνης. Με την πάροδο των αιώνων η γήινη επιφάνεια ψύχθηκε και σχημάτισε ένα στερεό φλοιό, επιτρέποντας μεταγενέστερα και την ύπαρξη ποσοτήτων νερού σε υγρή κατάσταση πάνω στην επιφάνεια.
Οι πρώτες μορφές ζωής εμφανίσθηκαν μεταξύ 3,8 και 3,5 δισεκατομμυρίων ετών πριν από σήμερα. Οι αρχαιότερες ενδείξεις ζωής πάνω στη Γη είναι βιογενής γραφίτης που βρέθηκε μέσα σε μεταϊζηματογενή πετρώματα ηλικίας 3,7 δισεκατομμυρίων ετών, τα οποία ανακαλύφθηκαν στη Δυτική Γροιλανδία, και μικροβιακά απολιθώματα που ανακαλύφθηκαν μέσα σε ψαμμίτη ηλικίας 3,48 δισεκατομμυρίων ετών, στη Δυτική Αυστραλία. Ζωή ικανή να φωτοσυνθέτει πρωτοεμφανίσθηκε πριν από περίπου 2 δισεκατομμύρια έτη, οπότε και άρχισε να εμπλουτίζει την ατμόσφαιρα με οξυγόνο. Η ζωή παρέμεινε κυρίως μικροσκοπική μέχρι πριν από περίπου 580 εκατομμύρια έτη, όταν αναπτύχθηκαν σύνθετοι πολυκύτταροι οργανισμοί. Κατά τη διάρκεια της Κάμβριας περιόδου η ζωή γνώρισε μία απότομη δημιουργία μεγάλης ποικιλίας μορφών και γεννήθηκαν οι περισσότερες βασικές συνομοταξίες.
Γεωλογικές μεταβολές συμβαίνουν συνεχώς στη Γη από τον σχηματισμό της μέχρι σήμερα, το ίδιο και βιολογικές μεταβολές από την πρώτη εμφάνιση της ζωής. Τα είδη των ζωντανών οργανισμών εξελίσσονται, δημιουργώντας νέες μορφές, διακλαδιζόμενα σε θυγατρικά είδη ή εξαφανιζόμενα ως αντίδραση σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο πλανήτη. Η διαδικασία της τεκτονικής των πλακών έχει διαδραματίσει μείζονα ρόλο στη διαμόρφωση των ωκεανών και των ηπείρων, καθώς και στη ζωή που φιλοξενούν. Η βιόσφαιρα, αντιστρόφως, είχε σημαντική επίδραση στην ατμόσφαιρα και στο έδαφος, π.χ. με την έκλυση οξυγόνου και τον σχηματισμό του στρώματος του όζοντος, τη δημιουργία του χώματος, κλπ..
Η ιστορία της Γης οργανώνεται χρονολογικώς σε υποδιαιρέσεις βασισμένες σε στρωματογραφικές αναλύσεις.
Πώς διαμορφώθηκε μέχρι σήμερα;
Μάθε για την ιστορία της Γης
Η Γη μας είναι ένα ουράνιο σώμα. Έχει σχήμα σχεδόν σφαιρικό, ελαφρά συμπιεσμένο στις κορυφές και διογκωμένο στη μέση. Το σχήμα αυτό λέγεται γεωειδές. Η ιστορία της Γης αφορά την εξέλιξη του πλανήτη Γη από τον σχηματισμό του μέχρι σήμερα. Σχεδόν όλοι οι κλάδοι των φυσικών επιστημών έχουν συνεισφέρει στην κατανόηση των κυριότερων γεγονότων του γήινου παρελθόντος. Η ηλικία της Γης είναι χονδρικά το ένα τρίτο της ηλικίας του Σύμπαντος. Σε αυτό το χρονικό διάστημα έχουν λάβει χώρα τεράστιες βιολογικές και γεωλογικές αλλαγές.
Η Γη δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,54 δισεκατομμύρια έτη από συγκέντρωση υλικού από το ηλιακό νεφέλωμα. Τα αέρια που εκλύθηκαν από την ηφαιστειακή δραστηριότητα δημιούργησαν πιθανώς την αρχική ατμόσφαιρα του πλανήτη, η οποία δεν περιείχε σχεδόν καθόλου οξυγόνο και θα ήταν δηλητηριώδης τόσο για τους ανθρώπους, όσο και για τις περισσότερες ζωικές μορφές. Το μεγαλύτερο μέρος της γήινης επιφάνειας ήταν σε ρευστή μορφή εξαιτίας της εξαιρετικά έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας και των συχνών συγκρούσεων με άλλα ουράνια σώματα. Μία πολύ μεγάλη σύγκρουση πιστεύεται ότι προκάλεσε τη λόξωση του γήινου άξονα και τη δημιουργία της Σελήνης. Με την πάροδο των αιώνων η γήινη επιφάνεια ψύχθηκε και σχημάτισε ένα στερεό φλοιό, επιτρέποντας μεταγενέστερα και την ύπαρξη ποσοτήτων νερού σε υγρή κατάσταση πάνω στην επιφάνεια.
Οι πρώτες μορφές ζωής εμφανίσθηκαν μεταξύ 3,8 και 3,5 δισεκατομμυρίων ετών πριν από σήμερα. Οι αρχαιότερες ενδείξεις ζωής πάνω στη Γη είναι βιογενής γραφίτης που βρέθηκε μέσα σε μεταϊζηματογενή πετρώματα ηλικίας 3,7 δισεκατομμυρίων ετών, τα οποία ανακαλύφθηκαν στη Δυτική Γροιλανδία, και μικροβιακά απολιθώματα που ανακαλύφθηκαν μέσα σε ψαμμίτη ηλικίας 3,48 δισεκατομμυρίων ετών, στη Δυτική Αυστραλία. Ζωή ικανή να φωτοσυνθέτει πρωτοεμφανίσθηκε πριν από περίπου 2 δισεκατομμύρια έτη, οπότε και άρχισε να εμπλουτίζει την ατμόσφαιρα με οξυγόνο. Η ζωή παρέμεινε κυρίως μικροσκοπική μέχρι πριν από περίπου 580 εκατομμύρια έτη, όταν αναπτύχθηκαν σύνθετοι πολυκύτταροι οργανισμοί. Κατά τη διάρκεια της Κάμβριας περιόδου η ζωή γνώρισε μία απότομη δημιουργία μεγάλης ποικιλίας μορφών και γεννήθηκαν οι περισσότερες βασικές συνομοταξίες.
Γεωλογικές μεταβολές συμβαίνουν συνεχώς στη Γη από τον σχηματισμό της μέχρι σήμερα, το ίδιο και βιολογικές μεταβολές από την πρώτη εμφάνιση της ζωής. Τα είδη των ζωντανών οργανισμών εξελίσσονται, δημιουργώντας νέες μορφές, διακλαδιζόμενα σε θυγατρικά είδη ή εξαφανιζόμενα ως αντίδραση σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο πλανήτη. Η διαδικασία της τεκτονικής των πλακών έχει διαδραματίσει μείζονα ρόλο στη διαμόρφωση των ωκεανών και των ηπείρων, καθώς και στη ζωή που φιλοξενούν. Η βιόσφαιρα, αντιστρόφως, είχε σημαντική επίδραση στην ατμόσφαιρα και στο έδαφος, π.χ. με την έκλυση οξυγόνου και τον σχηματισμό του στρώματος του όζοντος, τη δημιουργία του χώματος, κλπ..
Η ιστορία της Γης οργανώνεται χρονολογικώς σε υποδιαιρέσεις βασισμένες σε στρωματογραφικές αναλύσεις.
Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΓΗΣ
Παρακολούθησε την παρακάτω παρουσίαση, για να μελετήσεις τη δομή του εσωτερικού της γης.
Παρακολούθησε την παρακάτω παρουσίαση, για να μελετήσεις τη δομή του εσωτερικού της γης.
Ακολουθεί ένα σύντομο βιντεάκι, το οποίο συγκεντρώνει τις παραπάνω πληροφορίες.
Το ανάγλυφο της γης
Η γέννηση της Γης χρονολογείται στα 4,6 δισ. χρόνια.
Βεβαίως και η επιφάνειά της δεν έχει μείνει ίδια αλλά συνεχώς μεταβάλλεται.
Και μεταβάλλεται από δυνάμεις: ενδογενείς και εξωγενείς.
Το ανάγλυφο δηλαδή της Γης το διακρίνουμε σε ηπειρωτικό και υποθαλάσσιο ανάγλυφο.
Άλλωστε τα περισσότερα νησιά που είναι διάσπαρτα στους ωκεανούς και στις θάλασσες είναι οι κορυφές των υποθαλάσσιων οροσειρών.
Το ψηλότερο σημείο του ηπειρωτικού ανάγλυφου είναι τοΈβερεστ, η διάσημη κορυφή των Ιμαλαίων, που βρίσκεται στα 8.848 μ.
Το μεγαλύτερο βάθος του υποθαλάσσιου ανάγλυφου της Γης βρίσκεται στην τάφρο των Μαριανών, στον Ειρηνικό Ωκεανό, ανατολικά των Φιλιππίνων και έχει βάθος 10.912 μ.
Κάνε κλικ ΕΔΩ για να δεις μια παρουσίαση σχετική με τον σχηματισμό του ανάγλυφου της γης
κι ΕΔΩ για ένα σχετικό βίντεο.
Βεβαίως και η επιφάνειά της δεν έχει μείνει ίδια αλλά συνεχώς μεταβάλλεται.
Και μεταβάλλεται από δυνάμεις: ενδογενείς και εξωγενείς.
- Οι ενδογενείς προκαλούνται στο εσωτερικό της Γης και γίνονται αισθητές με τους σεισμούς και τα ηφαίστεια.
- Οι εξωγενείς προκαλούνται από την ανθρώπινη παρέμβαση (φράγματα, αποξηράνσεις λιμνών, γέφυρες κλπ) ή από δυνάμεις φυσικές όπως ο άνεμος, η διαφορά θερμοκρασίας, το νερό κλπ
Το ανάγλυφο δηλαδή της Γης το διακρίνουμε σε ηπειρωτικό και υποθαλάσσιο ανάγλυφο.
- Το ηπειρωτικό, καθορίζεται από δύο μεγάλες ομάδες: τον οριζόντιο και τον κατακόρυφο διαμελισμό. Ο οριζόντιος διαμελισμός αφορά τη μορφολογία των ακτών, των χερσονήσων κλπ ενώ ο κατακόρυφος αφορά τις υψομετρικές διαφορές στη μορφολογία ενός τόπου όπως τα βουνά, οι πεδιάδες, τα ποτάμια κλπ.
- Το υποθαλάσσιο ανάγλυφο είναι το ίδιο πολύμορφο και διαμορφώνεται από υποθαλάσσιες οροσειρές, βαθιές τάφρους, απότομα βυθίσματα και μεγάλες λεκάνες.
Άλλωστε τα περισσότερα νησιά που είναι διάσπαρτα στους ωκεανούς και στις θάλασσες είναι οι κορυφές των υποθαλάσσιων οροσειρών.
Το ψηλότερο σημείο του ηπειρωτικού ανάγλυφου είναι τοΈβερεστ, η διάσημη κορυφή των Ιμαλαίων, που βρίσκεται στα 8.848 μ.
Το μεγαλύτερο βάθος του υποθαλάσσιου ανάγλυφου της Γης βρίσκεται στην τάφρο των Μαριανών, στον Ειρηνικό Ωκεανό, ανατολικά των Φιλιππίνων και έχει βάθος 10.912 μ.
Κάνε κλικ ΕΔΩ για να δεις μια παρουσίαση σχετική με τον σχηματισμό του ανάγλυφου της γης
κι ΕΔΩ για ένα σχετικό βίντεο.
Ισημερινός - Μεσημβρινοί
Ας συζητήσουμε!
Σκέψου και συζήτησε με τους συμμαθητές σου στην 5η εργασία του φόρουμ:
- Ποιες ανθρώπινες δραστηριότητες μεταβάλλουν και καταστρέφουν την επιφάνεια της γης;
-Πώς δρουν τα φυσικά φαινόμενα (βροχή, άνεμοι, μεταβολές θερμοκρασίας) στα μνημεία της ανθρωπότητας;
- Ποιες ανθρώπινες δραστηριότητες μεταβάλλουν και καταστρέφουν την επιφάνεια της γης;
-Πώς δρουν τα φυσικά φαινόμενα (βροχή, άνεμοι, μεταβολές θερμοκρασίας) στα μνημεία της ανθρωπότητας;